ഉപ്പിൽ ഉപ്പു പുരട്ടുന്ന നാസ്തികർ

 

    അല്ലാഹുവിൽ വിശ്വസിക്കൽ, ഇസ്‌ലാമിന്റെ  മൗലിക കാര്യങ്ങളിൽ പ്രഥമ ഗണനീയമാണ്. അനിവാര്യനും അനാദ്യനും ഏകനുമായ പ്രപഞ്ച സ്രഷ്ടാവിനെയാണു അറബിയിൽ ‘അല്ലാഹു’ വെന്ന് വിളിക്കുന്നത്. അല്ലാഹുവിന്റെ, പാരാശ്രയ മുക്തമായ ഉൺമയെ മുദ്രണം ചെയ്യുന്ന കോടാനു കോടി ഖണ്ഡിത രേഖകളുടെ സംഘാതമാണു പ്രപഞ്ചം. സ്രഷ്ടാവിന്റെ ഉൺമയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സന്ദേഹങ്ങൾക്കു നിവാരണം കാണാം.

സന്ദേഹം 1

പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടാകാൻ സ്രഷ്ടാവു വേണമെന്നും സ്രഷ്ടാവിന് മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവിന്റെ ആവശ്യമില്ലെന്നും പറയുന്നതിൻറെ ന്യായമെന്ത് ?  

നിവാരണം : 

1. പ്രപഞ്ചം സനാദിയാണ്, എങ്കിൽ  അതിനൊരു സ്രഷ്ടാവു വേണമെന്ന് ആസ്തികരും, അനാദിയാണ്, എങ്കിൽ സ്രഷ്ടാവിന്റെ ആവശ്യമില്ലെന്ന് നാസ്തികരും വാദിക്കുന്നു. അനാദ്യ വസ്തുവിന് സ്രഷ്ടാവിന്റെ ആവശ്യമില്ലെന്നും സനാദ്യ വസ്തുക്കൾക്ക് സ്രഷ്ടാവു വേണമെന്നും ഇരുപക്ഷവും ഇവിടെ അംഗീകരിക്കുന്നു. 

2. വെള്ളം, ഉപ്പു രസം കിട്ടാൻ ഉപ്പിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു. എന്നാൽ, ഉപ്പ് ഉപ്പു രസം കിട്ടാൻ മറ്റൊരു ഉപ്പിനെ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല. കാരണം : ഉപ്പു രസം അതിന്റെ സഹജ ഗുണമാണ്

പൂജ്യം, മൂല്യ ലബ്ദിക്ക് എണ്ണൽ സംഖ്യയെ ആശ്രയിക്കുന്നു. എന്നാൽ, എണ്ണൽ സംഖ്യ മൂല്യ ലബ്ധിക്ക് മറ്റൊരു സംഖ്യയെ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല. കാരണം : മൂല്യം അതിന്റെ സഹജ ഗുണമാണ്.

തഥൈവ, സനാദിയായ പ്രപഞ്ചം ഉണ്ടാവാൻ സ്രഷ്ടാവിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു. എന്നാൽ, സ്രഷ്ടാവ്  മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവിനെ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല. കാരണം : ഉൺമ സ്രഷ്ടാവിന്റെ സഹജവും അനിവാര്യവും അനാദ്യവുമായ ഗുണമാണ്. 

മറ്റൊരു വാക്കിൽ : ഇല്ലാത്തത്, ഉണ്ടാക്കാതെ ഉണ്ടാവില്ല, ഉള്ളതിനെ ഉണ്ടാക്കേണ്ടതുമില്ല.

സന്ദേഹം 2

പ്രപഞ്ചം സനാദിയാണെന്നും സ്രഷ്ടാവ് അനാദ്യനാണെന്നും തെളിയിക്കാമോ ? 

നിവാരണം :

പ്രപഞ്ചം അനു നിമിഷം പരിവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. പരിവർത്തനം പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സഹജ ഗുണമാവാൻ നിർവാഹമില്ല. കാരണം : അതൊരു സഹജ ഗുണമായിരുന്നുവെങ്കിൽ, പരിവർത്തന ശൃംഖല അനാദിയും അസംഖ്യം കണ്ണികൾ ചേർന്നതുമായിരിക്കും, ഓരോ കണ്ണി നിലവിൽ വരും മുമ്പ് അസംഖ്യം കണ്ണികൾ തീർന്നുപോയിരിക്കുകയും ചെയ്യും. അസംഖ്യം കണ്ണികൾ / തീരാത്തത്ര കണ്ണികൾ   തീർന്നു പോകൽ വൈരുദ്ധ്യമാണെന്നു വ്യക്തം.

പരിവർത്തനം സഹജ ഗുണമല്ലെങ്കിൽ, പരിവർത്തനങ്ങളിലൂടെ നിലവിൽ വന്ന ഗുണങ്ങളും സമാനമായ മുൻ ഗുണങ്ങളും പ്രപഞ്ചാതീതനായ സ്രഷ്ടാവു കാരണം ഉൺമയിലേക്കു കടന്നു വന്നതായിരിക്കും. പ്രസ്തുത പുതു ഗുണ ശൃംഖലയും സനാദിയാണ്. അല്ലെങ്കിൽ, അവിടെയും ഉപര്യുക്ത വൈരുദ്ധ്യം സംഭവിക്കും. ഗുണ ശൃഖല സനാദിയാണെങ്കിൽ സനാദ്യ ഗുണങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തമല്ലാത്ത പ്രപഞ്ചവും സനാദിയാണെന്ന് ഗ്രഹിക്കാം.

പ്രപഞ്ച സ്രഷ്ടാവ് അനാദ്യനല്ലെങ്കിൽ, അവൻ മറ്റൊരു സ്രഷ്ടാവിനെ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും. അവനും അനാദ്യനല്ലെങ്കിൽ മൂന്നാം സ്രഷ്ടാവ്..... ഈ ശൃംഖല അനുസ്യൂതം പശ്ചാത്ഗമനം നടത്തുകയാണെങ്കിൽ മുൻചൊന്ന വൈരുദ്ധ്യത്തിൽ അതു കലാശിക്കും. എങ്കിൽ, പ്രസ്തുത ശൃംഖല, അനാദ്യനും അനാശ്രിതനുമായ സ്രഷ്ടാവിൽ  അവസാനിക്കാതെ നിർവാഹമില്ല.

അബ്ദുൽ ജലീൽ സഅ്ദി രണ്ടത്താണി